Rosé-pizza: het ultieme culinaire huwelijk voor foodies?

Met zijn idyllische omgeving neemt restaurant Il Parasole di Marco je mee naar de Amalfikust van de jaren 60. Tussen zon, zee, parasols en witgekalkte muren, brengt dit adresje de dolce vita van de Italiaanse kust tot leven in Toulon.

Aan het roer van dit gloednieuwe concept: Marco Casolla, een pure Napolitaan, verliefd op zijn authentieke keuken, die werd groot gebracht tussen de recepten van zijn mama. In zijn restaurant begroet de chef ons met immer symptathieke  "Ciao!". Terwijl hij achter het fornuis staat, hoor je hem in half Frans, half Italiaans (in zijn dialect) zijn team aansturen. We proeven onmiddellijk de come a casa-sfeer. Met zijn project heeft Marco maar één doel voor ogen: een plek die het charmante van zijn stad, Napels, de ongedwongenheid van menselijk contact en de finesse van de keuken doet samensmelten. Een geslaagd recept voor deze Napolitaan die in alle bescheidenheid de smaken van zijn regio sublimeert.

Een unieke setting en keuken

Genesteld op een terrasje met zicht op zee of onder de schaduw van een pergola, beginnen we onze smaakreis met een typisch Italiaanse limoncello die de smaakpapillen doet ontwaken met zijn subtiele citrus aroma's. Laat je vervolgens verleiden door het hoofdonderwerp van nieuwsgierigheid op de kaart, de beroemde rosé-pizza van Château Léoube, een droge wijn uit de Provence die wordt beschouwd als een van de beste rosé's van de regio. Een ontmoeting tussen uitzonderlijke Italiaanse producten en een domein dat constant op zoek is naar excellentie, met het puurste respect voor de wijnbouwtraditie van het land. De vereniging verrast en verrukt het gehemelte. De smaak van het deeg onthult de subtiliteit van zijn akkoorden. Deze luchtige pizza gaat goed samen met een crème van gerookte venkel, cetara-ansjovis en hier en daar een paar plakjes gegrilde venkel. Om deze Napolitaanse pitstop af te ronden zoals het hoort, trakteer je jezelf op een laatste genot met een Babà mi su, gegarneerd met mascarpone en overgoten met espresso...

Voor de alcoholvrije versie kiezen we voor een aperitief met een Spritz senza alcohol, tussen lichtheid en een vleugje bitterheid. We gaan verder met pizza Delizia al limone, een specialiteit verfraaid met een pesto van basilicum en rucola, Fior di latte di Sorrento mozzarella, een vleugje Parmigiano van 36 maanden oud en vervolgens overgoten met Sorrento-citroen en walnoten. Opnieuw met een selectie van de beste streekproducten. Speciale vermelding voor de Sorrento-citroen, waarvan de chef beweert dat het de beste citrus ter wereld is, maar die gebruikt wordt voor de legendarische limoncello, Italië's nationale delicatesse. En aangezien we de Italiaanse gastronomie nooit moe worden, bestellen we een laatste cappuccino del nonno, een typisch nagerechtje met ijskoffieroom.

Las tot slot een rustpauze in om te digesteren met je voeten in het water en boek een van de ligstoelen op het terras. Op een amandelgroene loungestoel, omringd door de warme gloed van de zon, de oogverblindende weerspiegelingen van de zee, het krekelgezang... Kortom, we geven ons graag over aan dit ultieme moment van niets doen.

Een pizzadeeg met een goed bewaard geheim

Bij Marco Casolla is pizza heilig. Daarom maakt de pizzabakker zijn deeg in de pure Napolitaanse traditie, met een blend van verschillende soorten meel. Na een beetje levitatie ligt de magie van het deeg in een lange rijping, waarbij het mengsel tot 96 uur in de kou rust. Daarna maakt hij zijn werk af met een kooktijd van amper een minuut in een oven op 450 ° C. Nog een bijzonderheid: bij Marco zal geen deegbodem hetzelfde zijn. Want als één ding belangrijk is voor de chef, dan is het wel het feit dat hij zijn keuken aanpast aan de producten die hij onder de aandacht wil brengen. Zo wordt elk deeg bereid volgens de smaak die het moet ontvangen. Een detail, bijna van het werk van goudsmid, dat op de plaat het verschil maakt.

Exclusief voor L'Officiel heeft Marco de sluier opgelicht over het mysterie dat zijn befaamde pizzadeeg omringt. Het geheim? Gebruik weinig gist ... En aangezien de Napolitaanse chef-kok zo vrijgevig is, gaf deze laatste ons het recept voor een goed zelfgemaakt pizzadeeg. Maak een notitie :

- 500 g bloem naar keuze
- 340 ml water
- 3 g gist
- 10 g zout

Dit is alles wat je nodig hebt om je even in de zevende hemel te wanen ...