Brussel: twee niet te missen tentoonstellingen in Monotoro 12 Gallery

Emmanuele de Ruvo heeft altijd belangstelling gehad voor zowel kunst als wetenschap. Zijn werk is een uiting van zijn voortdurende zoektocht naar evenwicht in een wereld die gekenmerkt wordt door onevenwichtigheid. De Ruvo verkent de theorieën van Galileo, Leonardo da Vinci en Isaac Newton om sculpturen van 'precaire balans' te creëren. Deze voortdurende poging van de kunstenaar om tegengestelde krachten - binaire tegenpolen - naar een stabiel evenwicht te trekken, kan worden gezien als een metafoor voor het vinden van een oplossing voor de vele worstelingen waarmee wij in ons leven worden geconfronteerd, zowel op intiem als op mondiaal niveau. Volmaakt evenwicht, hoewel niet behorend tot deze wereld, is het grootste streven en het vurigste verlangen van deze wereld. Het belangrijkste is niet de bestemming, maar de reis zelf als de enige bron van kennis en geestelijke groei.

De Ruvo werkt met een grote verscheidenheid aan materialen, waaronder marmer, magneten, metalen, hout en alledaagse voorwerpen. Tractie, magnetisme en compressie maken systematisch deel uit van een artistieke reflectie die de toeschouwer uitnodigt tot een diepe en uitvoerige beschouwing van twee werelden, de ene fysiek en de andere metafysisch. De werken van De Ruvo stellen eerder vragen dan antwoorden, met één constante: het zoeken naar evenwicht.

Okergeel fungeert als een echo die door de werken van Simone Cametti weergalmt: schijnbaar afwezig in de tentoonstelling, keert het terug onder de vorm van licht. Okergeel is een stil leidmotief en een verwijzing naar zowel het absoluut hedendaagse als naar dat wat van oeroude oorsprong is. Enerzijds is het een van de eerste pigmenten die door onze voorouders in grotschilderingen werden gebruikt. Anderzijds verwijst het naar de vroege performances van de kunstenaar waarin natuur en licht een belangrijke rol speelden en nog steeds spelen. In deze tentoonstelling wordt geel een weerspiegeling, een spiegel, een afwezigheid van duisternis, een ontdekking.

Beeldhouwkunst en installaties spelen een doorslaggevende rol in zijn werk, naast andere media zoals fotografie, audio en video. Cametti vertrekt van de observatie van materialen - marmer, ijzer, organische elementen - en hun fysische kenmerken. Hij bestudeert hun kleur, mechanische eigenschappen, glans en vorm, met de rigoureuze bedoeling het oorspronkelijke materiaal te verhullen tot het volledig is getransformeerd.