"Mickey 17": waarom je de nieuwe film van Bong Joon-ho met Robert Pattinson moet zien

Op 5 maart verschijnt Mickey 17 in de Belgische bioscopen. De film is gebaseerd op Mickey 7, een roman van Edward Ashton, en vertelt het verhaal van Mickey Barnes (Robert Pattinson), een man die deelneemt aan een gevaarlijke ruimte-expeditie geleid door Kenneth Marshall (Mark Ruffalo), een autoritaire ondernemer met Trumpiaanse trekjes. Hun missie? De ijzige planeet Niflheim koloniseren. Mickey heeft daarbij een specifieke rol: als "expendable" wordt hij telkens opnieuw opgeofferd voor de gevaarlijkste taken. Elke keer dat hij sterft, wordt een nieuwe versie van hem gecreëerd, met dezelfde herinneringen, maar gevangen in een eindeloze cyclus waarin hij slechts een vervangbaar radertje is in een meedogenloos kapitalistisch systeem.

Met deze dystopische setting houdt Bong Joon-ho ons een angstaanjagende spiegel voor. Mickey 17 toont een wereld waarin de mens gereduceerd wordt tot een wegwerpproduct, gedwongen om te werken tot hij niet meer kan. Een huiveringwekkend realistisch beeld in een tijd waarin het kapitalisme zijn grenzen opzoekt.

Robert Pattinson speelt een antiheld, een eenvoudige werknemer die gedegradeerd wordt tot "expendable", een persoon wiens leven alleen waarde heeft zolang hij nuttig is voor het bedrijf. Tijdens zijn 17e missie wordt Mickey dood gewaand en vervangen door een 18e versie. Maar wanneer hij onverwachts overleeft en oog in oog komt te staan met zijn eigen kloon, wordt hij een bedreiging voor het systeem.

Naast Pattinson zien we Mark Ruffalo als Kenneth Marshall, een meedogenloze zakenman die koste wat het kost zijn missie wil laten slagen. Ook Toni Collette schittert als zijn strategische echtgenote en Naomi Ackie speelt Nasha, Mickey’s partner die vastbesloten is om hem te helpen ontsnappen aan deze eindeloze cyclus.

Mickey 17 barst van de verwijzingen naar totalitaire regimes en politieke excessen. De militaire groet van de leiders doet denken aan nazi-symboliek, terwijl de naam van de kolonie, Niflheim, verwijst naar een Noorse mythe die vaak door extreemrechtse groeperingen wordt opgeëist. Maar de film is meer dan alleen een aanklacht: het is ook een cynische blik op de Amerikaanse droom. De belofte van een beter leven blijkt niets meer dan een valstrik waarin de armsten hun problemen op aarde ontvluchten, alleen om elders nog harder te worden uitgebuit. "Iedereen heeft geldproblemen", merkt Mickey op in de eerste minuten van de film – een eenvoudige zin die de harde realiteit van het systeem samenvat.

Waar Parasite eindigde met een wrange nasmaak, kiest Mickey 17 voor een hoopvoller slot. Na jarenlang zijn lot te hebben aanvaard, spreekt Mickey uiteindelijk de woorden: "Ik heb het recht om gelukkig te zijn." Een eenvoudige, maar revolutionaire uitspraak in een wereld die van hem verwacht dat hij sterft om te overleven. Samen met zijn kloon vecht hij terug tegen het systeem dat hen beiden gevangen houdt, en eist hij eindelijk zijn recht op een eigen leven.

Met Mickey 17 levert Bong Joon-ho opnieuw een intelligente en satirische film af. Onder het oppervlak van een meeslepende sciencefictionthriller schuilt een messcherpe kritiek op de moderne arbeidsmarkt en het hedendaagse kapitalisme. Oorspronkelijk gepland voor maart 2024, werd de film herhaaldelijk uitgesteld door de Hollywood-stakingen van SAG-AFTRA. Maar het wachten wordt beloond: Bong Joon-ho bewijst opnieuw dat hij een van de meest visionaire regisseurs van onze tijd is.