Balmain opende de Haute Couture Fashion Week met een modeshow aan de Seine
75 jaar Balmain betekent een legendarische show. Bijzonderheden? De Eiffeltoren, de Seine en een boot bedekt met reflecterende platforms met spiegeleffect. De nieuwe catwalk was mobiel en de modellen, twaalf om precies te zijn, waren levende beelden op spiegelvoetstukken. Tijdens de show waren ook de archiefstukken van Pierre Balmain en zijn opvolgers als Oscar de La Renta en Erik Mortensen te zien, maar ook de couture creaties van Rousteing zelf. Tijdens het evenement was er een live muzikale uitvoering van Yseult. Live optredens vormen een belangrijk deel van het imago van het nieuwe Balmain-bewind. Onder begeleiding van Rousteing zijn er door de jaren heen dansshows en mini live concerten geweest. De eclectische Olivier nodigde na een door hem geregisseerde pre-show fotosessie ook een groep dansers uit onder leiding van choreograaf Jean-Charles Jousni, voormalig choreograaf van zijn laatste herenshow, om live op te treden langs de Seine.
Tijdens de quarantaine begon de ontwerper de parallellen te trekken tussen het verhaal van Balmain en de ervaringen rond de pandemie. Pierre Balmain richtte in 1945 zijn modehuis op tijdens de ravage van de Tweede Wereldoorlog. Zijn "Jolie Madame"-silhouet is naast Christian Dior's "New Look" een symbool van hoop en herstel geworden en zal de modegeschiedenis ingaan als een moment van optimisme, dat de vechtlust van de high fashion-industrie belichaamt. "We maken geen oorlog door," zei Rousteing, "maar we maken een pandemie door. Mode zit in een moeilijk moment. In werkelijkheid probeert het de wereld waarin we leven te respecteren en een beetje hoop te geven." Monsieur Balmain heeft altijd zowel onconventionele vrouwen, als Olivier gekleed. De eerste jurk die Pierre verkocht aan prinses Ghislaine de Polignac, werd gevolgd door de hertogin van Kent, de hertogin van Windsor, de gravin Charles Emmanuel de la Rochefoucauld, de koningin Sirikit van Thailand. Ook de rijkste bourgeoisie, de kunstenaars en excentrieke diva's zoals Josephine Baker en Marlene Dietrich droegen zijn ontwerpen. Hij kleedde Katherine Hepburn in de film Les Millionaires, waarin de actrice de rol speelde van de meest elegante vrouw ter wereld. Hij creëerde de eerste, zeer strakke, sexy, zwarte jurk voor Juliette Gréco, een jurk die het uniform werd van existentialisten. Later, halverwege de jaren vijftig, wendde zelfs Brigitte Bardot zich tot hem toen ze naar Londen ging om kennis te maken met koningin Elizabeth. Een ontmoeting tussen royalty, bourgeoisie en popcultuur, een mix die Rousteig tijdens zijn artistieke leiding in leven heeft gehouden. Hij kleedt vrouwen van het kaliber van Michelle Obama, maar ook hedendaagse iconen zoals Beyoncé of Kim Kardashian. En zeker na drie maanden quarantaine in Parijs, was deze show voor Olivier een hymne voor vrouwelijkheid in al zijn vormen, voor vreugde en voor de terugkeer naar het normale leven, met respect voor sociale afstanden natuurlijk.
